Francky Dury na zijn ontslag bij Essevee: “Een klein groepje ziedende fans stond mij op te wachten op de parking. Ik had dat nog nooit meegemaakt”30/1/2022 bron : De Morgen via : Het Laatste NieuwsTwintig jaar was hij coach van Zulte Waregem. Ongewoon lang in het voetbal. Maar in december werd Francky Dury bedankt voor bewezen diensten na tegenvallende resultaten. Voor het eerst blikt hij bij ‘De Morgen’ uitgebreid terug op zijn ontslag. “In de laatste weken moest ik strikte veiligheidsmaatregelen volgen.”Zulte Waregem staat na het vertrek van Francky Dury nog altijd maar nipt boven de degradatiestreep. De 64-jarige coach zit zonder club, maar niet stil. Hij gaat meerdere keren per week lopen in het natuurdomein De Gavers in Harelbeke. Het is daar dat we voor een uitgebreid gesprek hebben afgesproken, een dikke maand na zijn afscheid bij de fusieclub die hij twee decennia met hart en ziel coachte. Voldoende tijd om te verteren en te relativeren.
“Als je 38 jaar onafgebroken trainer bent, dan kun je amper genieten van vrije tijd. Maar nu ben ik zelfs drie weken naar Tenerife geweest. Ik wist eigenlijk niet dat vrijheid zo leuk kon zijn. Ik heb me werkelijk nog geen seconde verveeld en ik ben aan mijn memoires begonnen. Al wil ik niet enkel mijn verhaal neerpennen, het mag breder gaan.”
Het levensverhaal van Francky Dury lijkt iets dat u niet in een maand uitschrijft.“Ik zit nu al aan 87 pagina’s. Maar ik wil ook trainingsmethoden en spelsystemen toevoegen. Je hebt de verhalen van mijn tijd als amateur-trainer en van mijn tijd als prof. Dat zijn twee hoofdstukken, maar ik wil een volledige ‘voetbalploeg’ maken. Ik moet dus elf hoofdstukken vullen. Ik heb nog veel ideeën, hoor. Die komen vaak tot mij op deze wandeltochten in De Gavers. Maar het kan ook dat ik binnen twee maanden stop met de memoires. Misschien ga ik dan iets totaal anders doen. Misschien ga ik met pensioen of begin ik toch ergens als T1.”
Ervaringen neerschrijven kan een helend effect hebben. Weggaan bij Zulte Waregem na al die jaren én al die successen moet toch wel wat emoties hebben losgeweekt?“Ik had nooit gedacht dat het zo zou eindigen. Maar ik ben wel iemand die de dingen snel een plaats geeft, die makkelijk relativeert. Vroeger zeiden fans me: ‘Ze moeten hier een standbeeld voor u zetten.’ Maar ik zei dan telkens dat dat het eerste is wat ze afbreken als ze niet meer tevreden zijn.”
Raakt u dat niet hard, dat u het bij een klein gedeelte van de fans ondanks alle verwezenlijkingen volledig verkorven hebt?“Natuurlijk raakt je dat. Het sluimerde al tijdens de voorbereiding. We speelden een oefenmatch tegen Cercle en vanaf de warming-up stond er een trio supporters ‘Dury buiten’ te schreeuwen, met intervallen van tien minuten. Ik vind dat een supporter altijd het recht heeft om zijn mening te verkondigen, maar dan wel enkel als het respectvol is.”
U hebt bange momenten beleefd, zoals na de 5-1-nederlaag tegen Seraing in oktober.“Na die match stond een klein groepje ziedende fans mij op te wachten op de parking. Ik had dat nog nooit eerder meegemaakt. Mijn fysieke integriteit werd bedreigd. Ze gingen op twintig centimeter van mij staan, neus aan neus. Toen al had ik onze meerderheidsaandeelhouder, Tony Beeuwsaert, voorgesteld om een stap opzij te zetten. Ik moest ook strikte veiligheidsmaatregelen volgen. Zo kwam de teammanager mij thuis ophalen. En als ik toch met mijn eigen wagen wou komen, mocht ik die niet aan het stadion parkeren. Ze hadden mijn auto al beschadigd. Zulke zaken kunnen toch niet de bedoeling zijn?”
In de thuismatch tegen Antwerp kookten de potjes jammer genoeg opnieuw over.“Toen kwamen ze pas na een kwartier het stadion binnen, gooiden rookbommetjes en de match werd stilgelegd. Volgens mij vormt die groep maar 0,2 procent van het totaal, maar ze zijn luidruchtig. Wat mij eigenlijk het meest stoorde, was één specifiek spandoek. Er stond op: ‘0% passion, 100% money’. Dat kon ik niet begrijpen. Ik had nog maar net twee jaar van mijn contract ingeleverd om de club mee te redden in de moeilijke coronatijden. Hoeveel trainers zouden dat doen?”
Die minderheid is wel in haar opzet geslaagd.“Zo’n agressieve houding van een kleine schare fans had een té negatieve impact op de prestaties van de spelers. Ik vind dat je dan moet erkennen: jongens, misschien is mijn liedje hier uitgezongen.”
U werd vicekampioen, won twee keer de beker en speelde dertig Europese duels met Essevee. Nog een statistiek: sinds het ontstaan van de play-offs in 2009 heeft geen enkel team naast de vijf traditionele topclubs zoveel punten gesprokkeld als Zulte Waregem.“Ik wil nog iets toevoegen: buiten de G5 zijn we de enige ploeg die zeventien jaar onafgebroken in eerste klasse speelt. Uiteraard is er het besef dat je iets hebt neergezet. Dat merk je ook aan het groot aantal berichten van mensen die mijn beslissing om te stoppen betreurden.”
Ook van Thorgan Hazard?“Hij stuurde me al snel een appje dat ik altijd welkom was in Dortmund. Hij is het uithangbord van wat de sterkste generatie is die ik onder mijn hoede had. Toen Hazard aan de Gaverbeek speelde, voelde je dat de club echt opleefde.”
Hoe konden jullie zo’n talent strikken?“In 2012, tijdens de Olympische Spelen van Londen, stuurde Patrick Decuyper (ex-hoofdaandeelhouder van Zulte Waregem, MVV) me een sms: ‘Francky, ik ben geïnviteerd voor de Spelen samen met de zaakwaarnemer van Hazard. Ik breng Eden vanuit Londen mee naar het Regenboogstadion.’ Dat stuurde hij bij wijze van joke. Ik antwoordde hem: ‘Je moet Eden niet meebrengen maar Thorgan.’ Die was net zijn broer gevolgd naar Chelsea. Ik had nooit gedacht dat het zou lukken, maar ineens stond hij daar aan de Gaverbeek. Weet je wat het eerste was dat hij tegen me zei? ‘Coach, je mag het mij niet kwalijk nemen dat ik niet hetzelfde cv als Eden heb.’ Dat is Thorgan ten voeten uit.”
Het was wel een schot in de roos, want Thorgan Hazard werd de eerste winnaar van de Gouden Schoen in de clubgeschiedenis van Zulte Waregem.“Hij had een ongelooflijke invloed op ons spel. Ik herinner me nog zijn eerste match, op Leuven. Hij speelde als rechtsbenige linksbuiten en gaf meteen zijn visitekaartje af. Wij kwamen dat seizoen erg lang in aanmerking voor het hoogst haalbare. In die play-offs hebben we ultrasterk gepresteerd. Ik geloof nog steeds dat we toen de beste ploeg van België hadden, met naast Hazard ook Junior Malanda, Mbaye Leye en Franck Berrier.”
Was dat de allerleukste periode in de twintig seizoenen bij de fusieclub?“Met het team dat in 2005 promoveerde hebben we natuurlijk ook topmomenten beleefd. We wonnen onmiddellijk de beker en dan volgde een fantastisch Europees avontuur met duels tegen Espanyol, Ajax en de dubbele confrontatie met Newcastle. Dat blijft me ook bij, maar ik vond de periode met Hazard boeiender. Omdat je toen echt competitief was en de absolute top uitdaagde.
“Na de onthullingen uit Operatie Zero overviel mij wel het gevoel: potverdorie, stel je voor dat het ook op ons een impact had. Je begint dan toch over zaken in het verleden te twijfelen. In de play-offs speelden we tegen Standard. We liepen daar uit tot 3-1, maar Standard scoorde nog drie keer waarvan twee duidelijke buitenspeldoelpunten en won met 3-4. Met de VAR waren we volgens mij in 2013 kampioen (Zulte Waregem eindigde als tweede met twee punten minder dan Anderlecht, red.). Die goals kwamen tot stand vanuit minstens een meter offside. Dat is nu nog steeds moeilijk te accepteren. Maar ik wil niet té veel insinueren, want ik heb geen bewijzen.”
De kapitein van dat sterke elftal was Davy De fauw. Hij heeft samen met Timmy Simons het trainerschap overgenomen. Hoe doen uw opvolgers het?“Ik was oprecht blij dat De fauw en Simons hun eerste twee matchen tegen Mechelen en Standard wonnen. Toen ik besliste om een stap opzij te zetten heb ik onmiddellijk gezegd dat mijn twee assistenten mij moesten opvolgen. Wie uiteindelijk de T1 zou worden, daar wilde ik me niet mee bemoeien. Ik heb enkel benadrukt dat ze een volwaardige kans moesten krijgen én voldoende tijd. En ik moet zeggen dat ze het echt goed doen.”
Ze kamperen wel nog in de buurt van de degradatiestreep.“Zulte Waregem gaat niet in de problemen komen. Ze hebben nog vijf thuismatchen. Ze spelen tegen Eupen, STVV, Seraing en Oostende. Dat zijn toch teams waartegen ze kunnen winnen en ze hebben nu al 25 punten. Dit loopt echt niet meer fout, hoor. De uitdaging is vooral op lange termijn, naar de toekomst toe. We moeten ons weer kunnen scharen bij de teams in de linkerkolom van het klassement. Oei, nu heb ik de wij-vorm gebruikt. Macht der gewoonte (lacht).”
Zo’n langetermijnproject voor Zulte Waregem zal dus gebeuren zonder de man die de club mee heeft uitgebouwd. ‘Mister Essevee’ zoekt een nieuwe uitdaging. Kan dat voor het eerst ook in het buitenland?“Ik heb doorheen de jaren een paar kansen gekregen om andere lucht op te snuiven en de voorbije maand kreeg ik al twee keer een aanbod vanuit het buitenland. Ik sluit niets uit. Het klopt dat ik honkvast was, maar ik had bij Zulte Waregem een contract van lange duur. Ik heb ooit onderhandeld met Lille om Rudi Garcia op te volgen. Dat was heel concreet. Ik heb toen besloten om toch in Waregem te blijven en ik heb daar echt geen spijt van. Maar who knows? Ik laat het voorlopig allemaal op me afkomen.”
Bron:
https://www.hln.be/belgisch-voetbal/francky-dury-na-zijn-ontslag-bij-essevee-een-klein-groepje-ziedende-fans-stond-mij-op-te-wachten-op-de-parking-ik-had-dat-nog-nooit-meegemaakt~a79d7fce/
