Francky Dury en Zulte Waregem, van droomhuwelijk naar verstandshuwelijk03 oktober 20 18 via sportmagazine.knack.beFrancky Dury en Essevee: al zeventien jaar is het liefde met hoofdletter L. Zo leeft althans de perceptie, want al een tijd is de hartstocht weg. Hoe verdween die passie? En dreigt een (ooit ondenkbaar geachte) scheiding?11oktober 1996, Francky Dury's 39e verjaardag. Een feest in mineur, want bij derdeklasser Zultse VV wordt hij ontslagen. Met het cadeau van de spelers, een broodjesmand, rijdt assistent-coach Eddy Cordier naar Dury's huis, waar ze, elkaar troostend, 's avonds de pistoletjes opeten. Cordier neemt daarna nog één match over, maar gooit dan ook de handdoek. Een korte onderbreking van hun samenwerking, want anderhalf jaar later wordt het duo, op Cordiers voorzet, herenigd bij Zultse VV. Dury blijft erna aan het roer, ook als de club in 2001 fuseert met SV Waregem.
Vandaag, zeventien jaar later, is de West-Vlaming nog altijd hét gezicht van Essevee. Alleen zit er steeds meer sleet op de relatie. Nochtans ontkende Dury dat onlangs, voor de derby tegen KV Kortrijk, met gevoel voor (gespeelde) pathetiek. 'Ik heb nog altijd dezelfde passie. Ik hóú van deze club, die me zo veel gegeven heeft.' Van de club op zích misschien wel, maar van kushandjes richting het bestuur was er het laatste anderhalf jaar amper nog sprake, veeleer verwijten. Niet omdat zijn geliefde eens de verkeerde tandenborstel gebruikt had, wél over fundamentele zaken in het huishouden.
De eerste, zichtbare breuklijnen dateren van maart/april 2017, na de bekerwinst van SV Zulte Waregem. De immer ambitieuze Dury stelt dat zijn club voortaan één miljoen euro voor één speler moet durven te betalen. ''Niet kunnen' mag níét 'niet willen' worden!'
'Uitgesloten!', countert de nieuwe gedelegeerd bestuurder Hendrik Deruyck echter. Die is door Tony Beeuwsaert (sinds begin 2016 hoofdaandeelhouder van SVZW) aangesteld om samen met algemeen manager Eddy Cordier (Dury's ex-assistent) Essevee uit een zéér penibele financiële situatie te halen. Deruyck fluit de coach in Sport/Voetbalmagazine dan ook terug: 'Géén avonturen meer. We luisteren naar Francky, maar hij is geen sportief manager naar Engels model.'
Na dat interview is Dury woedend: hij wil dat Deruyck zich niet meer bemoeit met het sportieve luik, een eis die de raad van bestuur inwilligt. Deruyck zal in december 2017 ook zijn functie als gedelegeerd bestuurder inruilen voor een 'gewoon' bestuurszitje en voor een rol als voorzitter van de raad van bestuur bij tapijtgroep McThree Carpets. Eddy Cordier wordt zo officieel CEO, om hem naar de buitenwereld meer gewicht te geven.
Te midden de eerste discussies, eind april/begin mei 2017, noemen kranten Dury als kandidaat-opvolger voor Michel Preud'homme bij Club Brugge. Concreet zal er echter nooit onderhandeld worden. 'Francky kan geen brede kern van 25 à 30 spelers managen', klinkt het bij blauw-zwart. Op de speculaties reageert Dury niettemin aanvankelijk opvallend ontwijkend: 'Hypotheses waar ik niet op inga.' Handig inspelend op de vermeende interesse om zijn positie binnen Essevee te versterken.
Hoofdaandeelhouder Tony Beeuwsaert veegt alle geruchten wel vlug van tafel, via een persbericht op 28 april. Een riante afkoopsom van 3,3 miljoen euro voor zijn coach zal, ondanks concretere interesse van Saint-Étienne, hem ook daarna niet overtuigen. Na uitvoerige gesprekken met Beeuwsaert bevestigt ook Dury zijn trouw aan Zulte Waregem: 'Ik kan deze mensen niet in de steek laten. (...) Geloof me: ik was hier nog niet één dag ongelukkig.'
In de daaropvolgende transferperiode (2017/18) blijkt dat steeds minder. Dury deelt in zowat elk interview prikken uit: over het volgens hem te lage sportieve budget, over het te grote aantal huurspelers... Algemeen manager Cordier geeft echter tegengas: 'We kunnen niet investeren in stenen ( vorig jaar werd de nieuwe tribune met 17 skyboxen - kostprijs 6 miljoen euro -, gebouwd, nvdr) én in benen.'
Na een goeie competitiestart switcht Dury even van toon: 'Kwalitatief is dit mijn beste kern sinds de vicekampioenenploeg van 2012/13. ' Maar wanneer Zulte Waregem mede door de belasting van de Europa League een grote dip beleeft (4 op 39 tot de winterstop), slaat de barometer weer om. 'Een gebrek aan kwaliteit! Te zuinig geweest!', aldus Dury. Nochtans zijn veel van de 15 nieuwkomers op zijn aandringen aangeworven - weliswaar binnen het beperkte, maar gestegen spelersbudget van ruim 7 miljoen. En vaak tégen het advies van de scouting.
Met die scoutingcel, door iedereen in de club hoog ingeschat, weigert Dury immers elke communicatie. Er klinken enkel verwijten, tegen iedereen die het wil horen, ook de pers. In bedekte termen on the record, harder off the record. Zoals op 19 januari van dit jaar, wanneer de coach tijdens de voorbeschouwing op het cruciale duel tegen KV Mechelen de journalisten vraagt hun bandrecorder stop te zetten. En dan van leer trekt: over de aangetrokken spelers die niet bij de zijn gevraagde profielen passen, en over de verkeerde werkwijze van de scouting, die volgens hem veel te laat in gang geschoten is.
Spaarzame imagoDe weken daarvoor bleef Dury - zonder namen te noemen - ook pijlen richting 'het bestuur' gooien. Begin december (2017) in dit magazine: 'Toen we tweede en vierde werden ( in 2012/13 en 2013/14, nvdr), hadden we miljoenen euro's schulden. Nu staan we onderaan en zijn we financieel gezonder dan ooit. Je oogst wat je zaait. Jammer...' Eind december ook tijdens een interview met Het Laatste Nieuws, terwijl CEO Eddy Cordier nota bene enkele meters verder, in een restaurant, een andere journalist te woord staat. ''Zulte Waregem is een moeilijke onderhandelaar', vinden de topclubs. Dat spaarzame imago stoort mij. (...) Ik wil van Essevee een topclub maken, uit zijn comfortzone halen. Ik wil nu zien of de club diezelfde ambitie heeft, zal nooit aanvaarden dat we een stap terugzetten. Of ik dan vertrek, laat ik in het midden.'
Opmerkelijk, want Beeuwsaert en Cordier hebben Dury dan al beloofd dat ze, na de 4 op 39, stevig zouden investeren. Al op 2 januari, voor de winterstage in Spanje, wordt de komst van Hamdi Harbaoui (kostprijs: 450.000 euro) en Damien Marcq (1 miljoen euro, een clubrecord, ondanks gegronde twijfels over zijn fysieke paraatheid) aangekondigd. Tot vreugde van de coach: 'Nooit heb ik zo'n intens contact gehad met de clubleiding. We zijn dichter naar elkaar gegroeid over het invullen van mijn vragen. Wat meneer Beeuwsaert voor mijn club gedaan heeft, zal ik nooit vergeten.'
Dury's geheugen is echter kort. Nog tijdens en na de winterstage blijft zijn emmer der irritaties overstromen: over de scouting (in de al aangehaalde, 'officieuze' persconferentie), over zijn ontgoocheling dat hij, na 'vier maanden screenen', nog geen nieuwe centrale verdediger heeft (terwijl dat dossier pas eind december op tafel kwam), nógmaals over Essevees 'moeilijke onderhandelaars'-imago...
Ook wanneer eind januari de huur van Théo Bongonda en de transfer van verdediger Johan Bjørdal rond raken, schimpt hij: 'We hadden dit beter in juni gedaan!' Uitspraken die Dury op enkele uitbranders van Beeuwsaert komen te staan. 'Ook Cordier voelt zich onheus behandeld', vertelde een collega-bestuurder toen. 'In december heeft hij na de 4 op 39 Francky in de pers én via een open brief aan de supporters afgeschermd. En nu: stank voor dank, na al die jaren.' (van bij Zultse VV) Ook voorzitter Carl Ballière krijgt tijdens het gala van de Gouden Schoen de wind van voren, over de volgens Dury te beperkte ambities/het te kleine sportieve budget van Zulte Waregem, in vergelijking met Charleroi.
Dat de soevereine leider Club Brugge al maanden in de spotlights staat, met Gouden Schoen Ruud Vormer, met coach Ivan Leko, speelt volgens een Esseveebestuurder ook mee in Dury's frustraties. 'Francky is vooral veranderd sinds alle speculaties over een transfer naar Club. Hij ziet nu Leko en denkt: dat had ik kunnen zijn.'
BotsingenBegin maart stijgt de spanning nog meer wanneer Dury's macht als sportief manager in transferdossiers gelimiteerd wordt. Onder meer door een nieuwe sportieve cel met naast de T1, Cordier en Beeuwsaert ook ex-voorzitter Willy Naessens, erbij gehaald wegens diens voetbalkennis én bemiddelende invloed op de coach. Dury behoudt weliswaar het vetorecht om spelers te weigeren, maar mag niet meer, via allerhande bevriende makelaars, zelf nog spelers aanbrengen. Zeker niet, zoals in de zomer van 2017/18, tégen het advies van de scoutingcel.
Dury staat op zijn achterste poten, maar Beeuwsaert zet die aan de telefoon en tijdens een etentje in Knokke stevig op de grond: dat Zulte Waregem nóóit van één persoon zal afhangen en dat Dury zich bij de nieuwe structuur moet neerleggen. Die reageert aanvankelijk verbouwereerd, maar excuseert zich later: hij stond onder stress door de slechte resultaten en zal voortaan op een positieve manier samenwerken.
De vrede blijkt - zoals intern voorspeld - echter van korte duur: na de zomerpauze schrijft de steeds nerveuzere Dury huispsycholoog Steven op't Roodt na tien jaar definitief af en botst hij vlug met de pas in dienst getreden scout Stan van den Buijs.
Met Joric Vandendriessche, sportief coördinator/hoofd van de Jeugd Academie, zijn de lijnen al langer doorgeknipt. Hij keerde, op aandringen van Eddy Cordier, in mei 2017 terug naar Essevee, na een periode als topsportmanager/nationaal jeugdtrainer bij de voetbalbond. Als doctor in de sportwetenschappen ook alom geprezen voor zijn vakkennis, maar niet door Dury. De T1 had Vandendriessche al in 2017 uit zijn nieuw ingerichte bureau in het oefencomplex laten verhuizen. Te groot voor diens functie, vond Dury... En sinds Vandendriessche eens aangaf dat de beloften onder Dury's geliefkoosde assistent Ronny Verriest weinig zouden bijleren, is de relatie helemaal bevroren.
Die negatieve houding van Dury tegenover belangrijke, gewaardeerde clubmedewerkers en zijn weigering om samen te werken/ meningsverschillen te bespreken worden hem steeds kwalijker genomen. Zeker als hij, zoals na het 4-0-verlies op KRC Genk vorige zaterdag, verklaart: 'Dat Dury het zal oplossen, met die uitspraak heb ik het gehad. We moeten dit sámen oplossen: bestuur, staf, spelers... Dit is niet het verhaal van één man.'
Tot veel ergernis leidden ook zijn steeds terugkerende negatieve commentaren over het transferbeleid, zoals tijdens de voorbije zomer. 'Ik had Onur Kaya liever gehouden', terwijl hij zélf aangegeven had dat die bij een goed bod kon vertrekken - wat er ook kwam, van KV Mechelen (500.000 euro). 'Ik ben er zeker van dat er nog een aanvallende middenvelder en spits komt', stelt hij erna ferm. 'Ik neem die dossiers zélf in handen, want we mogen geen enkel risico pakken. Aan mij om de directie te overtuigen. Ik denk dat ze zal volgen.'
Hoewel Dury in mei al zijn fiat gegeven heeft voor een vertrek van Timothy Derijck, hekelt hij ook diens late transfer naar KAA Gent (voor wie Essevee nog 600.000 euro vangt). 'Spijtig dat Timothy nog niet vervangen is... ( Dury had graag Olivier Deschacht gewild, nvdr). Maar ik moet soms mijn directie volgen. Voetbal past tegenwoordig in een bedrijfsstructuur. De cijfers moeten kloppen.'
Ook met het vertrek van Julien de Sart ging Dury naar eigen zeggen niet akkoord. Zo bleek althans toen hij in Het Nieuwsblad CEO Eddy Cordier weer in de wind zette. 'Dat KV Kortrijk Julien op het einde van de mercato gratis binnenhaalde? Voor ons moest hij nog 750.000 euro kosten. Hoe kan dat nu? Dat weet ik niet. Maar ik heb niet onderhandeld.' En dat terwijl Dury De Sart al in januari afgeschreven had, en pas in play-off 2 weer opviste door de klierkoorts van Marcq. De speler wílde daarna zelfs niet blijven, wegens Dury.
Geen beste vriendenWanneer de nederlagen zich in september opstapelen, stijgt de druk evenredig. Wat Dury zelf bevestigt op Radio 1 na het 5-1-verlies op Antwerp: 'Iedereen in de club loopt op de toppen van zijn tenen. Geen probleem voor mij, je moet niet de beste vrienden zijn...' En ook voor de daaropvolgende derby tegen KV Kortrijk, wanneer Het Nieuwsblad hem vraagt of er haren in de boter zitten (tussen hem en Beeuwsaert/Cordier), en hij sneert: 'Je hebt het antwoord gegeven.' Op de vraag of hij nu minder te zeggen heeft, klinkt het bits: 'Als jij dat zegt... Schrijf dat dan maar op.' Al voegt Dury eraan toe: 'Ik ben hier nog graag en heb alle vertrouwen in mijn bestuur. Of zij op mij uitgekeken zijn, weet ik niet.'
Opvallend: Dury keurt het interview vóór publicatie bewust goed. Niet toevallig nadat een dag eerder in dit magazine het allereerste dubbelinterview met Beeuwsaert en Cordier verschenen is. Daarin spreekt de hoofdaandeelhouder enerzijds zijn geloof uit in zijn coach - 'Zolang ik hier ben, zullen Francky en Eddy hier zijn' -, anderzijds zet hij hem subtiel op zijn plaats. Onder meer op de vraag of Dury aan macht ingeboet heeft: 'Verschillende mensen hebben nu elk hun bevoegdheden.' Of over het vertrek van Kaya en Derijck, volgens Dury tegen zijn zin: 'Ik weet perféct wie bij welk dossier wat en wanneer verteld heeft.' Ook Cordier bevestigt dat geen énkele transfer (in en uit) gebeurt zónder Dury's handtekening, én die van de scoutingcel.
Opmerkelijk dan ook hoe sterk de Esseveecoach, een meester in het boetseren van zijn imago, voor en na het verlies tegen KV Kortrijk benadrukt dat híj verantwoordelijk is voor de sportieve crisis. Om die verantwoordelijkheid echter metéén weer af te schuiven: 'Iedereen binnen de club weet wat ik wilde' (andere spelers dus). En: 'Er liep hier al meer kwaliteit rond...' Nota bene nadat Cordier voor de derby beklemtoond had dat Zulte Waregem, na het on hold zetten van de stadionrenovatie, nooit zo veel uitgegeven heeft aan transfers (vier miljoen) en dat de spelerskern wél genoeg kwaliteit bezit. Half augustus, na de komst van spitsen Bédia en Sylla, had een toen tevreden Dury bovendien zelf intern verklaard dat hij vol voor play-off 1 kon gaan.
Twee weken later dreven de frustraties echter weer boven. De bevoegdheden in het transferbeleid vatte Dury tegen een bestuurder samen met de veelzeggende quote: 'Zulte Waregem heeft twee bazen ( Cordier en hij, nvdr), en dat is er één te veel.' Cordier waakt na het bijna faillissement als een goede huisvader immers nauwgezet over de centen én staat steeds meer op zijn strepen als CEO. Zijn coach, zonder enige notie van de financiën, wil meer risico's nemen bij transfers. En eist qua omkadering en accommodatie het allerbeste, zoals een grondige renovatie van de kleedkamers in het tussenseizoen. Wat hij ook afdwong, ondanks het stevige kostenplaatje - Beeuwsaert en het bestuur waren toen niet doof voor Dury's verzuchtingen.
Tot (in de loop van) dit seizoen werd aan zijn kwaliteiten als (top)coach immers niet getwijfeld, wat ook Cordier vaak aangaf. Maar de jongste weken fronsten velen in de club, ínclusief steeds meer spelers, de wenkbrauwen bij Dury's zelfverklaarde 'perfecte plannetjes' (zoals zijn zelfmoordtactiek tegen Club Brugge, 2-5). Of bij zijn vreemde vervangingen en geschuif met spelers die hij eerst afserveerde, maar daarna weer opstelde (zoals Johan Bjørdal en Michael Heylen). Opmerkelijk is ook de gelatenheid die de doorgaans zeer strijdbare T1 nu soms uitstraalt. 'De mániakale Francky, die vroeger het kot afbrak bij een 4-0, is niet meer', klinkt het.
Ontslag?Na alle opgestapelde ergernissen luidt nu de vraag: mondt de relatie uit in een scheiding? Voorlopig (allicht) niet, maar wanneer het ook tegen Anderlecht, Charleroi en Mouscron verkeerd zou lopen, Dury zijn ongenoegen blijft uiten en hij alsmaar moedelozer aangeeft dat hij 'geen tovenaar' is/'geen positieve dingen ziet', zal het kookpunt naderen. Zélfs bij de nooit panikerende, nuchtere businessman Tony Beeuwsaert.
Een deel van de supporters begint de voorheen bijna heilige Dury - een status waar die zich zeer goed bewust van is - immers af te vallen. En al een tijd stellen enkele sponsors en nieuwe, invloedrijke stemmen binnen het bestuur (waarvan voorzitter Carl Ballière ook niet meer on speaking terms is met Dury) het negatieve gedrag van hun trainer aan de kaak. Willy Naessens, en zelfs Eddy Cordier, probeerden in het belang van de club de voorbije weken de 'stilaan onhoudbare spanning' - dixit een bestuurder -, te ontmijnen, maar tevergeefs.
In de weg van een definitieve breuk ligt één zeer grote hindernis: Dury's contract tot juni 2024, dat hij in 2013 onder toenmalig CEO Naessens tekende. Dat vroegtijdig beëindigen kost een paar miljoen euro. Daarvoor kijkt iedereen nu naar Tony Beeuwsaert, maar die wil dat voorlopig niet ophoesten. Hem op non-actief zetten, of een minnelijke schikking, als Dury zélf de handdoek zou werpen, kan een oplossing zijn. Óf de (concrete) interesse van een topclub. Dan zullen Beeuwsaert en Cordier wél onderhandelen. En is de kans klein dat hun trainer ook dan nog trouw zal zweren aan 'zijn' Essevee. Tot zolang zitten beide partijen gevangen in een verstandshuwelijk waar niemand nog gelukkig mee is.
Bron: https://sportmagazine.knack.be/sport/voetbal-nationaal/francky-dury-en-zulte-waregem-van-droomhuwelijk-naar-verstandshuwelijk/article-longread-1374403.html
