Het is ongezien wat een laag niveau de scheidsrechters hebben in 1B.
Gelukkig hebben ze ons (nog) geen punten gekost. Valt die 2 - 2 gisteren (nog een hele mooie redding van Enio) en je gaat met een ongelofelijk slecht gevoel die interlandbreak in. Idem met de match op futures, idem met match op Eupen.
Het mooie van onze ploeg dit jaar is dat je weldegelijk ziet dat er fighting spirit inzit, ondanks de vele tegenvallende beslissingen. Bij het scoren vieren ze harder, bij een tijdswinst zie je Diop het publiek opjutten, na de match maken ze minutenlang een kring met het team, bij balverlies sprintje terugtrekken om bal te veroveren enz...
Daarnaast zie je dat er systeem inzit. Op een bepaald moment wisselen Opuku en Challouk heel natuurlijk van flanken. Had dit de vorige jaren nog nooit gezien. Druk zetten, gebeurt in team verband en niet meer individueel. Middenvelders kennen hun taken. Bal wordt veel vlugger rechtdoor gespeeld ipv laterale ballen.
Uiteraard zitten er nog te veel foutjes. Ik houd mijn hart nog te veel vast met een Willen of Tange aan de bal en collectief slikken we nog te makkelijk nonchalante en vermijdbare goals.
Ondanks we nogmaar in het begin zitten, en ondanks een 15 op 15 ben ik gewoon nog eens heel tevreden dat we momenten van mooi voetbal zien. Na heel wat donkere jaren komt de zon nog eens door de wolken piepen en dat stemt me heel erg hoopvol.