De strijd tussen de kleine garnaal en het grote Anderlecht om Thorgan Hazard: “Ze hadden ons net geklopt voor de titel, dan laat je je niet zomaar doen”
Een opsporingsbericht wordt verspreid. Op de dag van het Gala van de Gouden Schoen komt topfavoriet Thorgan Hazard plots niet opdagen voor de training bij Zulte Waregem. Na acht maanden getrek - zeg maar gesleur - is zijn lichaam op: “Ik ben er ziek van.” Reconstructie van een van de meest ophefmakende transfersoaps in het Belgisch voetbal, deel 7. Ruziën in 2013 en 2014 op de veemarkt om het gouden kalf van de Jupiler Pro League: Anderlecht, een makelaar met bulldozerreputatie die zich verraden voelt, een louche advocaat en een club die zich weert als een duivel in een wijwatervat.
Je kunt er de statistieken op nagaan. Sinds fusieclub SV Zulte Waregem in 2000 gevormd werd, eindigde de club in de hoogste klasse nooit hoger dan een vijfde plaats. Behalve twee keer. In het seizoen 2012/2013 en het seizoen erop, in 2013/2014. Wat je ook perfect kunt nagaan is wanneer Thorgan Hazard voor Zulte Waregem speelde. In het seizoen 2012/2013 en het seizoen erop, in 2013/2014. Twee seizoenen werd de jongere broer van Eden gehuurd van Chelsea. Langer was niet mogelijk. Hij oversteeg de Jupiler Pro League. “Het is zonder meer de beste speler geweest die ik ooit gehad heb”, mijmert Francky Dury ondertussen zes jaar later.
Op 19 mei 2013 mist Zulte Waregem op een haar na de titel in het Astridpark. 140 seconden is Essevee virtueel kampioen, tot een vrije trap van Biglia afwijkt en in doel belandt.
Op de frontpagina van uw krant daags nadien: foto’s van een feestend paars-wit in discotheek Carré. Ook aanwezig: Thorgan Hazard. Verderop titelt uw vertrouwde sportkrant “Anderlecht voluit voor Thorgan Hazard”. De miljoenen van de Champions League en de transfersommen voor Biglia (naar Lazio) en Mbokani (naar Kiev) moeten Anderlecht de ruimte geven om petit Hazard naar het Astridpark te halen. “Thorgan Hazard? Die wil ik heel graag”, laat toenmalig Anderlecht-coach John van den Brom optekenen.
Het is de start van ruim acht maanden aan intensief heen-en-weer-getrek aan het shirt van een toekomstig Gouden Schoen. Tot die zichzelf zou losrukken.
Drie kwartier onderhandelen
De vleierij tussen Anderlecht en Hazard houdt aan tot 14 juli 2013. Dan organiseert Zulte Waregem de jaarlijkse fandag. Francky Dury gaat na de festiviteiten iets eten met vrienden. Tot hij telefoon krijgt van toenmalig algemeen directeur Patrick Decuyper.
Dury: “Ik moest meteen naar een hotel in Brussel komen, zei Decuyper. Ik ben à la minute vertrokken. Heel veel volk kwam die zondagavond blijkbaar terug van de kust, want op de E40 stond alles potdicht. Het duurde een eeuwigheid voor ik daar was.”
“Uiteindelijk kwam ik in het hotel en zat Patrick daar samen met John Bico (toen zaakwaarnemer van de broers-Hazard, red.). We hebben even buiten het hotel 45 minuten gepraat, veel langer kan het niet geweest zijn. Ik reed terug naar huis. Ik was Groot-Bijgaarden nog niet voorbij of ik had Thorgan al aan de lijn. ‘We gaan er nog een jaar bijlappen’, klonk het. Niemand kon dat toen geloven”, aldus Dury.
Hazard tekent daags nadien officieel een nieuwe huurovereenkomst voor een jaar, die hem tot het einde van het seizoen 2013-2014 aan Zulte Waregem bindt. “Ik heb gekozen voor de club waar ik mij het best kan ontwikkelen”, glundert de spelverdeler. John Bico beaamt: “Bij Zulte Waregem is Thorgan thuis. Hij had mooie aanbiedingen, maar wilde rustig klimmen. Stapje voor stapje.”
Een eerste storm afgewend.
Opnieuw vleierij
Dury valt nooit publiekelijk iemand af. Ook Hazard behoudt zijn waardigheid. Hij bevestigt en speelt, als draaischijf, een sterke heenronde van z’n tweede seizoen. Zijn jaar van de bevestiging. Aan de winterstop staat Zulte Waregem vierde. Vlak na Club, Anderlecht en Standard, met anderhalf been in play-off I.
Tot Herman Van Holsbeeck net voor Nieuwjaar uit de archieven van Anderlecht toch weer een dossier opdiept waarvan iedereen dacht dat het al lang verbrand in het haardvuur lag: dat van Thorgan Hazard.
Plots gaat het snel. Van Holsbeeck bereikt een mondeling akkoord met John Bico. “Het is een formaliteit voor Hazard bij Anderlecht kan tekenen”, luidt het bij Bico.
Enkel de goedkeuring van Chelsea staat een transfer nog in de weg. Paars-wit wil Hazard tot het einde van het seizoen huren, met een optie op een extra seizoen.
Bij Zulte Waregem vallen ze uit de lucht. “Er is nog geen contact geweest rond een mogelijke stopzetting van de uitleenbeurt van Thorgan”, klinkt het officieel vanuit de club. Op dat moment ziet Hazard een overstap naar Anderlecht wel zitten. Hij denkt ook aan een selectie voor het WK in Brazilië. Hij wil een plaatsje bij de 23 en moet zich dus bij Wilmots in de kijker spelen. Dat kan beter bij Anderlecht.
“Ik las het nieuws van de interesse voor Hazard ook maar in de krant”, herinnert Dury zich. “Wij wilden hem uiteraard absoluut aan boord houden voor de rest van het seizoen. We speelden volop voor play-off I. Waarom dan veranderen? Om zich dan drie, vier maanden te moeten aanpassen bij een nieuwe club en dan weer te vertrekken?”
“Het was een beetje oorlog voeren. Wij weerden ons als kleine garnaal tegen het grote Anderlecht. Hadden we tiende of twaalfde gestaan had ik zijn ontwikkeling niet in de weg gestaan, en had ik gezegd ‘go’. Maar op dat moment waren wij vicekampioen, stonden we vierde (op drie punten van Anderlecht, red.) en zaten we in de halve finale van de beker. Dan laat je je niet zomaar doen.”
Ondertussen blijft het vanuit Londen stil. Chelsea geeft Anderlecht geen groen licht om Hazard over te nemen en twijfelt of het wel een goed idee is om hem überhaupt weg te halen uit zijn vertrouwde omgeving.
Dury: “Met de scout van Chelsea hadden wij heel goede contacten. Zij wilden dat hij bleef, zeker dat tweede seizoen. De concrete interesse van Anderlecht was logisch, maar wij hadden onze fierheid. We zouden ons niet laten dribbelen. Zeker niet omdat ze ons een half jaar daarvoor geklopt hadden voor de titel.”
14-daagse veldtocht
Begin januari 2014 rondt Kevin De Bruyne z’n transfer van Chelsea naar Wolfsburg af voor 21 miljoen euro zonder bonussen. Dat nieuws verbleekt bij de transfersoap die het dossier-Hazard ondertussen geworden is. Twee weken lang beheerst Hazard de voorpagina’s van de sportkrant. De situatie wijzigt elke dag.
4 JANUARI 2014. Zulte Waregem vertrekt op stage, mét Hazard. Die is de heisa beu en spreekt voor een tijd niet meer. Dury doet dat onder de Spaanse zon wel. “Ik maak me ernstig zorgen over wat de voorbije dagen gebeurd is. Ik zou het op z’n minst appreciëren mocht iemand ons bellen, want noch Bico, noch Anderlecht hebben ons van iets op de hoogte gebracht.”
“Die stage was inderdaad pittig op dat vlak. Er vielen harde woorden tussen de entourage van Hazard en ons bestuur”, weet Dury vandaag nog. “Maar het is bewonderenswaardig hoe Hazard zich daar in gedragen heeft. Hij bleef zich op en top inzetten voor de ploeg. Hij verloor nooit de pedalen, wat andere jongens van zijn leeftijd misschien wel zouden doen.”
14 JANUARI 2014. Deze sportkrant titelt: “Hazard stap dichter bij Anderlecht.” Waar Chelsea de afgelopen dagen geen nut zag in een overstap van Zulte Waregem naar Anderlecht is dat volgens John Bico nu wel in orde. Die verkondigt op 18 januari zelfs dat de transfer helemaal rond is door een communiqué uit te sturen, met daarin volgende passages:
“Sommige mensen bij Zulte Waregem zijn de voorbije weken experts geworden in foute informatie. [...] Thorgan Hazard zal wel degelijk voor Anderlecht spelen. [...] De komst van Thorgan naar Anderlecht is juridisch onderhandeld door meester Laurent Denis.”
“Het viel me op dat de krant(en) veel inlichtingen publiceerden uit de hoek van Anderlecht. Zulte Waregem kreeg op dat moment zeer weinig forum”, stelt Dury. Die juridische druk kwam dan ook hard aan. “Wij kregen een document opgestuurd van de hand van Laurent Denis, toen advocaat van Thorgan. Daarin stond dat als hij niet naar Anderlecht mocht gaan, hij dan sowieso terug naar Chelsea moest.” Op dat moment heeft de trainer van Essevee getwijfeld of z’n poulain zou blijven. “Als ze met zo’n juridische documenten beginnen te zwaaien, tja...”, zucht Dury nu. “Soms heb je dan echt het gevoel dat het niet meer mogelijk is. Ik twijfelde toen echt of we hem zouden kunnen houden.”
15 JANUARI 2014. Hazard doet er dan zelf nog een schep bovenop. Na de kwalificatie voor de halve finale van de Beker van België tegen Cercle Brugge verkondigt Hazard - die op dat moment een spreekverbod voor tv-camera’s heeft - tussen een horde journalisten in de ‘mixed zone’ dat hij “daarnet de coach van Anderlecht aangesproken heeft en hem verteld heeft dat hij heel graag naar paars-wit zou verhuizen.” Wanneer Francky Dury op de daaropvolgende persconferentie een vraag over z’n kapitein wordt gesteld, loopt die kwaad de perszaal uit.
16 JANUARI 2014. Daags nadien lijkt de transfer voor een zoveelste keer definitief beklonken wanneer Herman Van Holsbeeck met Zulte Waregembestuurslid Ronny Schelfhout, glimlachend het bondsgebouw in Brussel buiten wandelt. In de marge van een Pro League-vergadering hebben ze de transfer van Hazard naar Anderlecht onderhandeld. Niets lijkt een overgang nog in de weg te staan.
Twee weken lang maken Hazard en zijn entourage duidelijk aan de buitenwereld dat een overgang naar Anderlecht in kannen en kruiken is. Maar een officiële foto van Hazard op Neerpede met z’n krabbel onder een contract voor de rest van het seizoen komt er nooit.
De Gouden Schoen
Op 22 januari 2014 wordt de 60ste Gouden Schoen uitgereikt. Ook dat nog. Niemand die er op voorhand aan twijfelt dat Hazard de prijs zal wegkapen. Hij haalt het uiteindelijk ook met een ruime voorsprong op Maxime Lestienne en Silvio Proto.
Maar die woensdag is nog altijd niet duidelijk waar Hazard vanaf februari zal spelen. De topfavoriet voor de Schoen ’s avonds voedt in de voormiddag de geruchten rond z’n vertrek bij Zulte Waregem nog wat meer. Opsporingsberichten worden verspreid. Thorgan Hazard meldt zich niet op training bij Essevee. ’s Avonds laat hij op het voetbalgala optekenen: “Ik was een beetje ziek, mijn dochtertje was ziek en we zijn naar de dokter gemoeten. Zelf ben ik al een tijd nerveuzer dan anders door alles wat rond mij speelt. Misschien was het wel daarom dat ik ziek was.”
Dury weet het dan wel al. “Ik kreeg in de namiddag voor het gala een telefoontje van Thorgan. ‘Ik zal er zijn vanavond, coach’, zei hij. Ik was content, want John Bico had de dagen daarvoor met het omgekeerde gedreigd. Het moment dat Thorgan dat zei, wist ik dat hij bij ons zou blijven.” Aan onze krant licht hij op dat moment ook al een tip van de sluier. “Ik geloof oprecht dat Thorgan blijft”, glunderde de coach vlak na het gala. Dury won die avond op de koop toe ook de trofee voor ‘Trainer van het Jaar.’
De sleutel
“Het is niet gelukt om met Anderlecht tot een akkoord te komen, dus blijf ik tot het einde van het seizoen bij Essevee”, met die woorden liet Hazard op 23 januari 2014 eigenhandig het doek vallen over de transfersaga. Daags na de Gouden Schoen bracht-ie duidelijkheid. Hij stak nooit weg dat hij naar Anderlecht wilde, maar kreeg de deal niet rond. Hij niet, z’n raadgever John Bico niet en Anderlecht niet. Zulte Waregem hield vast aan het huurcontract dat er was met Chelsea.
“Ik werd ziek van de soap”, zei Hazard er achteraf over.
Dury: “Dat was een grote opluchting. Voor Anderlecht was het het proberen waard, natuurlijk. Dat was een duel tussen een kleine en een grote ploeg. Wij wilden ons niet laten doen en hebben met het bestuur het onderste uit de kan proberen te halen voor Zulte Waregem. En dat is gelukt. Hij was onze sleutel tot het succes, en onze sterspeler wilden wij niet zomaar laten gaan.”
“Ik sms hem regelmatig nog. Hij tipt me soms nog over jonge talenten voor Zulte Waregem (lacht). Het is altijd een plezier geweest om met hem te werken. Hij is een topper”, rondt Dury af.
Zulte Waregem zou het seizoen afsluiten op een vierde plaats. Hazard ging op zoek naar meer glorie in Duitsland, bij Borussia Mönchengladbach. Essevee zoekt ook verder, naar een nieuwe hoogconjunctuur.
Naar een nieuwe regisseur.
Bron: Uit Het Laatste Nieuwe met dank aan Maxim Goethals